Interview met een gigolo

Ondanks vele jaren ervaring in de journalistiek krijg ik het verzoek voor iets totaal nieuws: een gigolo interviewen. Allesbehalve dagelijkse kost dus. Ik ben dan ook bijzonder benieuwd naar de persoon die ik voor ogen zal krijgen. Want geef eerlijk toe: wiens fantasie slaat nìèt op hol bij de gedachte aan dat beroep? Een kleine rondvraag bij mijn kameraden maakt alvast duidelijk dat de wildste ideeën meteen naar boven komen, en sommigen beweren meteen bereid te zijn hun huidige baan vaarwel te zeggen om de overstap te maken naar fulltime vrouwenverwennerij – als bepaalde zaken in hun leven hen daartoe niet zouden tegenhouden.

Niet meer dan machopraat allemaal, zoveel is duidelijk, en ze zouden ongetwijfeld meteen door de mand vallen mochten ze dan toch eens hun moed bij elkaar schrapen om het te proberen. Want één ding is me duidelijk geworden, na het lange gesprek dat ik onder vier ogen had met David: gigolo is een stiel apart, en maar weinigen zijn ervoor in de wieg gelegd om het echt goed te doen als puntje bij paaltje komt.

David is een gigolo met ruim vijf jaar ervaring. Hij is stipt op tijd op de afspraak bij me thuis, en meteen springt zijn discretie me in het oog. Hij heeft zijn wagen enkele honderden meters verder geparkeerd – de macht der gewoonte, vertrouwt hij me toe – en heeft dus meteen een frisse ochtendwandeling gedaan in het Gentse. Bij de eerste kennismaking komt David eerder een beetje schuchter over dan overdreven zelfverzekerd, en dat stelt me op mijn gemak. Hij blijkt een rijzige, verzorgde en zeer beleefde jongeman, een verschijning die bij het merendeel van de vrouwen ongetwijfeld in de smaak moet vallen. Ik zet voor ons beiden een kop straffe koffie om het laatste beetje ochtendnevel dat nog in mijn hoofd hangt te verjagen, en David steekt van wal.
(Om de onherkenbaarheid van de klanten te garanderen, zijn sommige details weggelaten of veranderd.)

Hoe ben jij ertoe gekomen om gigolo te worden?

Gigolo David gefotografeerd met krant

Ik doe naast mijn activiteiten als gigolo ook nog iets anders, geen muffe kantoorjob maar eerder werken met mijn handen. Ik ben gigolo enerzijds voor een extra centje, dat is altijd welgekomen. Maar de belangrijkste reden waarom ik het doe, dat zijn de contacten. Het is een heel sociale job. Als gigolo kom ik in contact met de meest diverse soorten mensen. Dat vind ik zeer aangenaam, het zorgt voor een grote afwisseling dan wanneer je aan de band werkt in een fabriek of zo.
Echt, soms amuseer ik me kostelijk tijdens mijn gigoloactiviteiten! Zo was ik eens uitgenodigd bij een koppel thuis aan zee. Het was supergezellig, we zaten uren aan tafel biefstuk-friet met mayonaise te eten à volonté, te zwanzen en te lachen. Daarna bleef ik daar dan slapen en beleefden we een lange, zwoele nacht.

Ik had eens een afspraak met een koppel in Schiphol, en zij hadden een junglekamer geboekt in een viersterrenhotel. Heel de kamer was in het groen, enkel de krokodillen ontbraken. Er was een grote jacuzzi die bijna overliep van het schuim: dat was dolle pret! Achteraf heeft die man me nog gebeld om me te bedanken voor de fijne ervaring.

Het leven van een gigolo is natuurlijk niet altijd rozengeur en maneschijn. Maak je soms iets confronterends mee?

Ja uiteraard. Ik had een afspraak met een vrouw die me openhartig vertelde dat het niet meer ging voor haar om te leven, maar haar grote wens was om nog eens intiem te zijn met een man vooraleer ze afscheid zou nemen van het leven. Dat zijn zaken die je tekenen hoor, bij zoiets blijf je allerminst onbewogen.

Heb je het al meegemaakt dat een man je betrapt met zijn vrouw?

Soms zegt een vrouw me middenin een vrijpartij: “Hola, ik moet zo meteen stoppen, want mijn man komt bijna thuis.” Dan krijg ik wel even een rilling – dat wil ik absoluut niet meemaken, dat die man mij in bed aantreft met zijn echtgenote. Oké, het is dan wel de verantwoordelijkheid van de vrouw in kwestie, maar ik denk niet dat die man daar op dat moment zo zal over denken.
Gelukkig is dat in die vijf jaar tijd nog nooit voorgevallen. Nog nooit op heterdaad betrapt!
Wat wel al gebeurd is: terwijl we liggen te rollebollen krijgt de vrouw telefoon van haar echtgenoot. Dan ontpoppen ze zich in een oogwenk tot een professionele actrice die zo een Oscar zou verdienen: “Ja schatje, alles goed hoor! Ik ben nu in die winkel binnen, en ga daarna daar ook nog eens langs. Maar ik zie jou dan straks thuis binnen een uurtje. Dikke kus!” Terwijl ik dan in volle glorie naast haar lig (lacht).
Je maakt als gigolo nogal wat mee hoor, want je hoort de gekste uitvluchten die vrouwen tegen hun man verzinnen.

Contacteren vrouwen jou altijd achter de rug van hun partner?

Neen hoor. Soms weten de mannen ervan dat hun vrouw een afspraak heeft met mij. Ik heb het al meegemaakt dat de man zijn vrouw kwam afzetten aan het rendez-voushotel. “Ik krijg dit als geschenk van mijn echtgenoot”, zei die dame. “Hij komt me over een uur hier afhalen.”
Wat ik ook al meegemaakt heb: een vrouw had een afspraak geregeld met mij voor binnen een week, zeer gewoon dus. Maar de dagen voor de ontmoeting werd ik plots overstelpt met e-mails, die van haar man bleken te zijn. Allemaal naaktfoto’s van de vrouw in kwestie, vanuit alle mogelijke camerastandpunten, en de man schreef er telkens commentaar bij “dit staat u te wachten”, “deze vrouw mag u binnenkort verwennen”. In zekere zin vond ik dat wel fijn, hoor, want voor mij is het ergens ook een geruststelling als ik op voorhand weet met wie ik te maken krijg.

Op welke leeftijd ga je “met pensioen”?

Hoe lang ik dit nog zal doen? Ik weet het niet… Zo lang alles nog goed marcheert, natuurlijk, dat is al een absolute voorwaarde. Maar ik ken een Nederlander van een eind in de vijftig die het nog altijd doet. Dus ik heb nog wel heel wat jaren voor de boeg!

Je bent overtuigd en wil ook verwend worden?

Neem wat tijd voor jezelf en bel me !